- غث و سمین
کنایه از بد و خوب، سخن شیوا همراه با سخن غیر فصیح، کم ارزش و ارزشمند، همه چیز
معنی غث و سمین - جستجوی لغت در جدول جو
- غث و سمین (غَثْ ثُ سَ)
لاغر و فربه. (برهان قاطع) (آنندراج). کنایه از اندک و بسیار. (برهان قاطع) ، کنایه از نیک و بد، کنایه از قوی و ضعیف، کنایه از توانگر و درویش، کنایه از دو چیز نقیض یکدیگر. (برهان قاطع) (آنندراج) :
وجود رحمت یزدان محمد عربی
پناه ملک و ملک افتخار غث و سمین.
؟ (از آنندراج).
- سخن (کلام) غث و سمین،سخن استوار و نااستوار. منسجم و غیرمنسجم. فصیح و غیرفصیح:
این سخن مختصر اولیتر از آنک
در سخن غث و سمین میگویم.
مجیر بیلقانی.
رجوع به غث و رجوع به سمین شود
وجود رحمت یزدان محمد عربی
پناه ملک و ملک افتخار غث و سمین.
؟ (از آنندراج).
- سخن (کلام) غث و سمین،سخن استوار و نااستوار. منسجم و غیرمنسجم. فصیح و غیرفصیح:
این سخن مختصر اولیتر از آنک
در سخن غث و سمین میگویم.
مجیر بیلقانی.
رجوع به غث و رجوع به سمین شود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دَبْ بَ / بِ یَ / یِ شُ دَ)
لغت نامه دهخدا
گزیدن. انتخاب کردن. به گزینی. به گزینی کردن. خوب و بد کردن. بد و خوب کردن، جدا کردن. تشخیص دادن
دو ناساز چون: اندک و بسیار نیک و بد توانگر و درویش کم گوشت و پیه ناک لاغر و فربه